35. Salon Piękności

Salon Piękności - Beauty Shop

Gatunek: Komedia

Rok: 2005

Reżyseria: Billie Woodruff

Produkcja: USA

Obsada: Queen Latifah, Alicia Silverstone, Keiko Agena, Dijmon Hounsou, Alfre Woodard, Mena Suvari, Bryce Wilson, Kevin Bacon, Andie MacDowell,

Opis: Gina jest właścicielką salonu fryzjerskiego, do którego klientki przychodzą nie tylko zmienić uczesanie, ale także porozmawiać. 

Uwaga! Poniżej znajduje się recenzja, która może 

zawierać spoilery!

Grunt to przyjaciele

Być szefem samej siebie... Jednak zawsze znajdzie się ktoś, kto będzie próbował rzucać ci kłody pod nogi, kiedy będzie szło ci o wiele lepiej niż jemu. Tym kimś może być twój były szef.

Gina jest najlepszą fryzjerką w salonie Jorge. Jednak po ich kłótni, kobieta odchodzi i postanawia założyć swój salon piękności. Zatrudnia w nim inne czarne kobiety, a także młodą białą Lynn, która również "uciekła" od Jorge. Jej stare klientki dowiadują się o nowym miejscu pracy i zamiast do Jorge przychodzą do niej. Mężczyzna nie jest z tego zadowolony. Za wszelką cenę stara się uciąć skrzydła Ginie. Jednak nie jest to takie proste, bo Gina ma za swoimi plecami grupę przyjaciół, a on jest sam.

Queen Latifah w roli Giny Norris wypadała po prostu rewelacyjnie. Jej postać to pewna siebie, samotna matka, marząca o własnym biznesie. Widzowie od samego początku kibicują uśmiechniętej kobiecie, która dąży do celu, który sobie wyznaczyła. Wydawać by się mogło, że film skupia się tylko na Ginie. Ale tak nie jest. Ważną postacią, równie dobrze odegraną jest Lynn, w którą wcieliła się Alicia Silverstone. Młoda dziewczyna musi się odnaleźć wśród czarnych kobiet, które nie pałają do niej sympatią. Rewelacyjnie wykreowaną postacią jest Jorge - czarny charakter tej produkcji. Kevin Bacon, w pozytywnym znaczeniu, zrobił wszystko by widzowie nie do końca go polubili. Jorge jest bowiem wywyższającym się facetem, lubiącym mieć zawsze racje. Zdolny jest do różnych posunięć, aby uprzykrzyć komuś życie.

Fabuła filmu lekka i przyjemna. Jest też spora dawka humoru, która tylko urozmaica obraz. Widoczna jest różnica między pozytywnymi a negatywnymi bohaterami. Każda postać jest barwna i inna, czasami na swój pokręcony sposób. Oprócz spełniania marzeń, mamy w filmie trochę miłości. Podstawą jednak jest przyjaźń, która jak widać na ekranie nie zwraca uwagi na kolor skóry czy płeć. Widzimy też próby Lynn, aby reszta zaakceptowała, to że jest biała. Po małej metamorfozie, staje się ich "czarną siostrą". 

Film nieskomplikowany i przyjemny w odbiorze. Nie zmusza widza do zbytniego wysiłku. Trochę humoru, trochę miłości. Dobra komedia na wolny wieczór.